Sedert ik in mijn zitkamer privébegrafenissen voor de minder begoeden organiseer (ik woon nogal centraal in ons dorp wat het economisch haalbaar maakt), ben ik als mens wel wat veranderd. Smart snijdt diep bij iedereen. En is ook verwarrend wanneer het heden en het verleden in de geest nog niet duidelijk afgelijnd zijn. Als ik het op voorhand had geweten was ik er misschien niet mee begonnen.
Gisteren had ik een oud vrouwtje. Helemaal alleen stond zij bij de open kist van haar man en hield dapper de afscheidsrede.
"Ik weet dat je voor veel mensen een hard karakter had, maar je bent altijd goed voor mij geweest en nogmaals, ik geloof je als je zegt dat er tussen jou en mijn zuster nooit wat is geweest. Ik heb dat nooit vermoed en heb ook nooit begrepen waarom jij dacht dat ik dat in mijn hoofd heb gestoken en het gebruikte als rechtvaardiging om jou een en ander te ontzeggen."
Zo ging het nog even door. Tot ze op het einde nog even stil weende.
In de afrekening heb ik de koffie maar voor mijn rekening genomen.
"Er zijn wel andere zorgen in het leven," zei ik, toen zij dat wilde afwijzen. Het was trouwens ook de eerste keer dat ik meedronk.
__________