Ik schat haar tweeënveertig. Da’s twee jaar ouder dan ikzelf. Ik meen ook dat zij een hoofd groter was dan ik. En mollig uiteraard. Met haar sprookjesachtige benen haalde zij mij snel in. Toen zij mij bijna voorbij was greep zij mij krachtig beet en kuste mij.
"Verdomme..." wilde ik roepen. Maar ik liet dat maar zo als vreemdeling.
Een paar stappen verder keek zij nog eens om. Niet schalks of wulps. Zo was zij blijkbaar niet.
"Precies, zo zijn ze, soms, die sprookjesachtige vrouwen," vertelde men mij. Maar dat was veel later toen ik al ingeburgerd was.
4 opmerkingen:
Intrigerende illustratie. Reden ook dat ik even niet op uw tekst in wil gaan, omdat dit bij mij iets totaal anders oproept. Ook de andere dingen van deze kunstenares trouwens.
Nu ja... inburgering....
Kijk kijk, je stelt je een vraag over jou op je eigen blog... en hups, daar komt het antwoord!
Service, Blogbaas!
voor zapnimf:
Een vraag over mij en ik zou die beantwoord hebben? Wees daar maar héél voorzichtig mee. Al geef ik toe dat ik ingeburgerd ben.
voor sodade:
De prent heeft eigenlijk niks te maken met de tekst. Alleen lijken die twee hoofden elkaar te zoenen. Dat is alles.
Een reactie posten