“Kijk eens papa wat ik gevonden heb in het park: een ouwe opa! Ze hebben hem daar zomaar achtergelaten. Erg hé? Mag ik hem houden? Toe papa?!”
“Als het van je mama mag, mag het van mij ook Sven.”
“JOEPIE!!!”
“Maar op één voorwaarde: jij bent verantwoordelijk. Jij moet alle dagen naar zijn verhalen luisteren over vroeger toen het allemaal beter was, en er ook op toekijken dat hij dagelijks in de moestuin werkt. Ik wil ook geen grond in huis.”
“Afgesproken. Weet je wat papa? Ik noem hem Antoon! Kom Antoon, we gaan wandelen.”
Die Sven toch, wat een rakker!
3 opmerkingen:
dat duurt geen drie maanden,
en dan sta jij z'n hok schoon te maken...
Om het dan nog niet te hebben over al de inentingen, de chip voor als hij wegloopt, de castratie, de oplopende doktersrekeningen en tot slot het asiel of het spuitje.
voor gewebkijk en sodade:
Jullie vergeten wel het opvoedkundig aspect!
Een reactie posten