Nadat alles al een hele tijd goed tussen ons ging bekende mijn vriendin dat zij vanbinnen in feite hol is. Ik had zoiets al wel vermoed en gevoeld, maar wist toch niet goed hoe ik daarop moest reageren. Ik zei dus maar dat zoiets mij ècht niet uitmaakte, want ik ben uiteraard niet zo een man die de perfecte vrouw wil. Ik vermande mij en omhelsde haar zoals ik dat vroeger altijd heb gedaan, waarbij mij ineens voor het eerst opviel dat er in haar ook iets gonsde. Kon ik dat aangrijpen om te zeggen dat zij niet totaal eerlijk met mij was omdat zij mij nog iets verzweeg? Of was het gewoon een aspect van haar holheid dat zij nu niet meer hoefde te onderdrukken? Ik kan u wel zeggen dat het na verloop van tijd behoorlijk op mijn zenuwen begon te werken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten