Hij was net boodschapper geworden en iedereen wenste hem succes!
Hij kreeg schouderklopjes en kwam op radio en televisie.
"Zeg hen maar eens waar het op staat," schreeuwden zijn minder mondige acolieten er doorheen.
Van boven op zijn ondraaglijk onbedwingbaar monster wist hij best zijn mond te roeren en het monster deed zijn best getemd te lijken. Het dronk ons water en liet geen boertjes.
Maar na een tijd was het gedaan met zijn boodschapperij. Hij bleef altijd steken in hetzelfde rijm. Het monster zakte door zijn rug en gromde gans de tijd. Men hoorde ook van mensen die gebeten werden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten