ik bekijk de vlakken,
ik vergelijk en bestudeer of ik ze verschuiven kan.
het ene hier,
het andere daar.
en er moet ook wat met de kleuren.
niets omslachtigs,
maar wel ferm en doortastend.
maar ook de lijnen.
de horizontale,
en de verticale evenzeer,
wat mij weer met mijn neus drukt op de vlakken
die zich zo als vanzelf weer opdringen.
maar hoe of wat, daar ben ik nog niet uit.
het is een strijd,
al is morgen weer een dag
en kom ik misschien pas dàn tot nieuwe evenwichten
want ik inderdaad:
ik maak mijn eigen Mondriaan!
2 opmerkingen:
Zijn we daar niet allemaal mee bezig?
voor veerle:
Weet ik eigenlijk niet...
Een reactie posten