Zij maakte kennis met een vreemde vogel.
Die keek haar nieuwsgierig aan en zei:
"Misschien moet ik je toch waarschuwen."
"Waarschuwen?" vroeg zij, "Waarvoor dan?"
"Voor de beloofde man."
"De beloofde man? Wat is daar dan mee?" want zij was nog wat jong om over die dingen veel te hebben geleerd.
"Gewoon, de beloofde man. Die komt ooit."
"Maar wat houdt dat dan in, wat is er dan beloofd, waar moet ik voor uitkijken? Stel dat ik hem niet herken? Is het wel mijn type?" Blijkbaar was ze toch al een ietsje geïnteresseerd in die dingen.
"Zoveel weet ik daar ook niet van, ik ben maar een vogel. Misschien heb ik al te veel gezegd, maar ik dacht dat jij wel te vertrouwen was, misschien wordt dat wel het probleem, ik kan alleen zeggen dat je best uitkijkt met de beloofde man!" herhaalde hij en vloog weg.
Wat hij met de beloofde man en uitkijken voor bedoelde hield haar sindsdien altijd bezig. Eigenlijk begreep zij die vogel niet. En er kwam ook nooit meer een gesprek. Je groeit ook uit zulke dingen.
1 opmerking:
't Is ook moeilijk praten met iemand die is weggevlogen.
Een reactie posten