"Jouw macht?"
"Ja, ik bewaar ze hiernaast."
Het was de eerste keer dat ik mee hiernaast mocht komen. Blijkbaar kon het niet anders omdat zij daar haar macht bewaarde.
Zij toonde mij een document waaruit niet veel op te maken viel voor een man als ik.
"Maar, is dat niet gewoon een procuratie?"
"Helemaal niet, dit is pure macht! Kijk maar onderaan."
Het bleef een vodje papier voor mij, maar zij klampte er zich aan vast, zoals vrouwen dat kunnen aan een slechte man.
"Maar ik zal ze nooit gebruiken," verklaarde zij ineens.
Dat begreep ik dan weer wel, mensen zoals zij (en ik) gebruiken nooit de macht die we hebben, al hebben wij ze officieel gekregen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten