Naarmate de volkswoede toenam beleefden wij in onze relatie steeds hogere seksuele pieken, wat ons om de weeromstuit aanzette tot nog verschrikkelijker terroristische praktijken. Het beramen en uitvoeren van aanslagen en gijzelingen, temidden van revolutionaire pamfletten, semi-automatische vuurwapens, zelfgemaakte explosieven en gestolen chemicaliën wond ons op zijn beurt steeds intenser op en stimuleerde ons tot intieme interacties en climaxen die u, ongewapende, niet voor mogelijk houdt. Waarschijnlijk was dit alleen mogelijk omdat wij op een of andere manier wel begrepen dat iedere dag onze laatste kon zijn.
Telkens ik nu kijk naar mijn - op een riem met semtex na - naaktfoto's van Gisèle komen de herinneringen aan deze wonderbaarlijke correlatie onweerstaanbaar weer naar boven. Het is ook het enige wat mij nog rest. Behalve een linkerbeen tot aan de knie en een verschroeide bivakmuts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten