De sprekende penis

Ik heb een sprekende penis.
Ja, u leest het goed, mijn penis spreekt!

Ik kan er ook niets aan doen. Als orgaan was hij altijd al moeilijk te beheersen en hij heeft mij dan ook dikwijls in verlegenheid gebracht, maar goed, dat is niet abnormaal. Iedere man heeft zijn moments of shame gekend, in zijn pubertijd. Maar dat kan je dus situeren. Een sprekende penis echter, dat is toch iets ànders.

Bovendien komt er weinig verhevens uit. Ronduit vulgaire praat eigenlijk.

Het begon allemaal een maand of twee geleden op kantoor, waar wij een nieuwe secretaresse hebben aangeworven. Onze HR manager kwam haar voorstellen. U weet wel hoe dat gaat. Een beetje gemeenplaatsen ("Welkom in de groep!" "Ik zal mijn best doen."), een beheerste handdruk, en hop, naar de volgende collega.

Zij waren de deur nog niet uit of plots klonk er een stemmetje uit mijn broek:
"Wat een wijf! Ik zal mij maar al goed verzorgen, hihihi."
Gelukkig hoorde alleen ik het.
"Vort, naar het toilet. Al dat bier van gisteren moet er nog uit."
Opnieuw, heel duidelijk verstaanbaar.
"Wil je'ns krabben?"

In de volgende weken werd zijn taal alsmaar explicieter, alsmaar vunziger. Mijn enige troost was dat alleen ik hem kon horen.

Alleen, dat zal niet blijven duren, tenzij ik mij aan zijn wil onderwerp. En ik kèn hem. Hij denkt alleen aan zichzelf, alles staat of valt met het inwilligen van zijn wensen.

Waar hij tot dan toe gewoon maar wat vulgair lulde op de meest onmogelijke plaatsen, werd hij gisteren ineens heel duidelijk:

"Zo, nu zul je er al wel aan gewoon zijn dat ik spreek, maar het moet ook duidelijk zijn, vanaf nu ben IK de baas en is de speeltijd voorbij."

"Hoe bedoel je?" Het voelt vreemd aan, de eerste keer dat je met je eigen penis spreekt.

"Wat ik bedoel is heel eenvoudig, ik wil meer seks, en niet alleen meer met je vrouw."
"Maar dat kan toch niet? Ik ben zo niet."
"Jij niet nee, maar ik wel. Ik ben het beu."
"Ach, loop naar de pomp, ik ben de baas."
"Dat zullen we dan wel zien..." antwoordde hij smalend.

De rest van de dag, en ook gisteren sprak hij niet meer, zodat ik hoopte het pleit op een gemakkelijke manier gewonnen te hebben. De hersens die het halen van de libido of zo iets.

Tot gisteravond dan. Mijn vrouw Sonja stond een komkommer te snijden en vroeg mij:

"Zeg, kan jij de sla wassen?"

Ineens kraakte het door de keuken:

"Doe het zèlf, straks, eerst neuken, direct, hier."

U had haar gezicht moeten zien:
"Zo ken ik je niet Tom, zo dominànt!"

Goed, wij zijn man en vrouw, wat er gisteravond verder is gebeurd (en wat zich in de toekomst nog wel meer zou kunnen voordoen) valt dus wel in te passen. Morgen echter, moet ik gaan werken en mijn penis was zopas weer hèèl duidelijk: “Die nieuwe, daar moet ik eens werk van maken.”

“Wat zei je Tom?”
“Niks Sonja, ik zat even aan mijn werk te denken.”