Hij blijft mij toch verbazen. Telkens weer.
Zonet stond hij bij mijn bureau met de glinsterende oogjes van een vierjarige die nog rotsvast in de Sint geloofd.
"Kijk," trok hij mijn aandacht, "Wat ik nu heb. Mijn vrouw verklaart mij gek, maar een man heeft toch ook zijn rechten."
En ja hoor, datgene waarmee hij te pas en te onpas, onze gesprekken lardeert, was er nu in tastbare vorm: de volledige DVD-reeks "Little House on the Prairie".
Even dacht ik: "Is dat voor mij?", want mijn blog bestaat immers één jaar en een passender geschenk is er nauwelijks te bedenken. Maar al vlug bleek dat hij, weliswaar een goede vriend, toch niet zo genereus is.
Maar wat geeft het! De glimmering van geluk in de ogen van een vriend, bestaat er een mooier geschenk?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten