Ik heb het vele jaren niet meer mogen beleven, maar nu is het weer zover, alle hygiënische maatregelen ten spijt: ik heb tandpijn!
En niet zo maar een zeurderig gevoel onder mijn linkerwang, neen, het echte werk! Alsof mijn kop van het topje van mijn schedelpan, linksom tot in mijn strottenhoofd in een monsterachtige gloeiende bankschroef vastgeklemd wordt. Uiteraard wordt deze bankschroef ook met de minuut aangespannen
Al twee dagen, heel het afgelopen weekend dus, zit ik er al mee.
En het ergste moet nog komen, want ik kan er dus niet meer onderuit, ik moet naar een tandarts, terwijl ik, echt waar, doodsbang ben van die mensen (tijdens de uitoefening van hun beroep).
Totale narcose schijnt slechts zéér uitzonderlijk te worden toegestaan.
Blogbaas
3 opmerkingen:
Tandarts is minder erg dan tandpijn...zeg dat ik het gezegd heb!
ONDER NARCOSE ZOU ALTIJD MOETEN GEBEUREN, heb tandpijn nu.. en toch wil ik nt naar tandarts gaan, tzijn beulen die mensen
Inderdaad, beulen, u kiest de juiste term. Maar er komt een pijnmoment waarop u niet meer coherent kant denken. Waarop niets u nog kan schelen. Kort daarna neemt u dan de beslissing om naar de tandarts te gaan. Moed!
Een reactie posten