Orangeade

Het is eeuwen geleden dat ik dat woord nog heb horen gebruiken.

Nochtans, er was een tijd waarin het heel gangbaar was.
Wilt u een glaasje orangeade?
Dat sloeg ik zelden af.
Mijn grootmoeder, neen, mijn beide grootmoeders konden het zelf máken!
Kom daar nu nog eens om.
Ook mijn moeder schonk het.
En het was altijd lekker.
Samen met de dreiging van de communistische atoombommen is ook de orangeade uit ons leven verdwenen.
Nu klinkt het als een meisjesnaam.
Kent u iemand die Orangeade heet?
Ik nog niet.