Het was weer een boeiend weekje!

Eén ding heb ik wel geleerd (en ik spreek hier ook over mezelf): we zijn met z'n allen véél racistischer dan we denken! We laten ons héél makkelijk meeslepen door het verwrongen discours van lieden zoals J.-M. Dedecker (zut, ik weet nog altijd niet hoe je die zak zijn naam correct schrijft) en consoorten. Toch lach ik minstens even hard met de meningen van Yves Desmet, die, o zo politiek correct, over excuzes oreert aan onze allochtone medemens en dat de pers toch alle voorzichtigheid aan de dag moet leggen. Hoezo? Op die manier kan hij zijn nagelnieuwe krant ineens halveren, als hij echt alle nieuws niet één keer, maar twee, drie of zelfs tien keer zal dubbelchecken alvorens te publiceren. IEDEREEN was er ingetuind (makkelijk om dat achteraf te constateren!). Politie, allochtonen, roddelwijven, commentatoren en dus ook journalisten, ...

Wat ook aandacht kreeg was de firma Cardoen, die Chinese auto's gaat importeren. Het is een stokpaardje van mij, en het irriteert mij enorm, maar waarom stelt niemand eens duidelijk dat regime aan de kaak? Een dictatuur, die met plezier doodstraffen uitvoert, geen politieke en andere rechten erkent, waarvan de economische leiders geen enkel respect hebben voor intellectueel en vaak ook ander eigendom, enz... De enige die ik daarover duidelijk heb weten stelling nemen was de voorzitter van de LIberale Vakbond in de Trends van vorige week. Een welgemeende proficiat!

Verder eindigde de week met een mooi feest: 2000 afleveringen Thuis.

Als dat niet prachtig is dan weet ik het niet meer!