Alhoewel Irma in vestimentair opzicht perfect paste bij zijn etablissement, gevoelde Karel niet de minste drang om een toenaderingspoging te wagen, al deed ze nog zo haar best om haar beschikbaarheid te onderlijnen.
Met een welgekozen citaat hoopte hij haar duidelijk te maken hoe, voor wat hem betrof, de kaarten lagen:
"Er zijn schepen die naar vele havens varen, maar er gaat er niet één naar waar het leven niet pijnlijk is."
“Pessoa!!!” kirde Irma, “Karel, jij bent niet alleen een welvarend pomphouder, maar ook nog eens fijnbesnaard en welbelezen!!!!!!”
Het feit dat zij in uitroeptekens sprak versterkte hem in zijn besluit. Hij was altijd al een man van de vraagtekens geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten