Ik hoorde eens honden spreken. Het was een belangrijk gesprek zoals men onder vrienden wel eens voert. Over auto’s en relaties. Ik hield mij uiteraard afzijdig!
Het ging over hun verwachtingen, over waar zij nood aan hadden, over hun schaduw in verschillende licht en donkersituaties, en over dingen die ze écht niet meer zouden pikken. Bepaalde geuren. Zaken waar ik ook bij stilsta.
En toen kwamen hun baasjes er aan en werden ze elk in een andere richting meegetrokken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten