¡ en de Hypothetische Trompetsmid (5)

Kijk, daar liep de weduwe
van schuin tegenover 
met een kind bij zich

“Nog nooit door een gat in een muur gestapt of een vrouw in de steek gelaten! En dàt op jouw leeftijd!!!”

“Ga maar naar huis en gedraag je zo gewoon mogelijk, je hoort binnenkort van mij.” 

Die woorden van vakbondssecretaris De Zwever galmden de volgende nog altijd door het hoofd van ¡. 

Maar wàt had hij dan gemist in zijn  leven? En wàt had hij niet gemist? En hoe gedraag je je thuis zo gewòòn mogelijk als dat je opgedragen word?

Ineens leek niets hem nog gewoon gewoon!!

Kijk, daar liep de weduwe van schuin tegenover met een kind naast zich. Hij had er nog nooit bij stilgestaan dat zij misschien wel moeder was en hij stelde zich voor hoe het was: vader zijn van een dochter! Of van een zoon!! Of van allebei!!!

Toen pas raakte ¡ helemaal in de war: was wat hij net had bedacht niet heel erg òngewoon? Of was dat nu net juist heel normààl? Maar aangezien hij daar niet uit raakte besloot hij maar aan helemaal niets meer te denken,  waarbij hij onwillekeurig zijn hemdsmouwen oprolde. Dat laatste leek hem alvast weer wel heel gewoon en het stelde hem wat gerust. Wat gebeuren moest zou wel gebeuren.  

Wordt vervolgd...