 |
| ...over wie iedereen roddelde dat zij op grote voet leefde. |
Loom als aken op een druk bevaren stroom gleden de dagen voorbij terwijl ¡ zich afvroeg hoe hij zijn zoektocht zou aanpakken. Daar had hij eigenlijk geen enkel benul van. Als bewaker in de stadsbibliotheek nam hij tientallen theologische boekwerken door, maar de Hypothetische Trompettisten werden er slechts in één vermeld, en dan nog heel terloops, in een voetnootje waarin uit niets bleek dat er ergens een Hypothetische Trompetsmid zou zijn! Hij besefte dat deze opdracht véél moeilijker was dan hij had gedacht!
Daar kwam dan nog bij dat, naarmate hij het uitzichtloze van zijn opdracht scherper begon in te zien, zijn gedachten het onderwerp begonnen te mijden, en in plaats van bijvoorbeeld door eliminatie al de dingen af te strepen waarvan hij wist dat ze nergens toe zouden leiden zodat uiteindelijk alleen nog de Hypothetische Trompetsmid moest overblijven, betrapte hij er zich op dat hij steeds vaker van de weduwe van schuin tegenover, die al wel eens in de bibliotheek kwam, begon te dromen (over wie iedereen roddelde dat zij op grote voet leefde).
¡ was mateloos verliefd op haar geworden nadat hij haar gedrag tussen de schappen met leesboeken had gadegeslagen en héél mysterieus had gevonden. Daar had hij niets van gemeld bij zijn superieuren. Misschien kon zij hem nu wel helpen!
“Ben jij helemaal van lotje betoeterd?” repliceerde zij schel, “waar houd jij je als bewakertje eigenlijk mee bezig? Laat mij met rust. Jij bent zelfs helemaal niet bevoegd om mij aan te spreken. Weet je wat? Laat ik jouw superieuren eens vertellen dat jij je met dubieuze religieuze activiteiten inlaat en daar achtbare lezeressen in betrekt!”
Daar had ¡ niet onmiddellijk van terug, maar hij begreep dat zij als vrouw uiteraard niet voorzichtig genoeg kon zijn.
wordt vervolgd...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten