¡ en de Hypothetische Trompetsmid (4)

... meegesleept door enkele spannende verhalen
die een kerstman mij vertelde.

Die avond, om vijf na 7 stipt, stond ¡ met kaas en wijn op de drempel van vakbondssecretaris De Zwever, de man op wie al zijn hoop om de Hypothetische Trompetsmid te vinden gericht was. Erg groot was de flat van De Zwever niet, maar overal waar ¡ keek zag hij foto’s van de man: in conflictsituaties, betogingen, toespraken en de hand drukkend van bekende nationale en internationale personaliteiten! 

“Wat een kerel van stavast,” bedacht hij en de hoop dat hij alsnog iets zou kunnen maken van zijn opdracht groeide met de minuut. Net op het ogenblik dat hij dat bedacht kwam zijn gastheer het vertrek ingestapt met een enorme map onder de arm.

“Hier, mijn map met documentatie over zowat alle geheime of op zijn minst onbekende groeperingen, sociëteiten, clubs en verenigingen die in ons land actief zijn. Als we de oplossing hier niet in vinden, dan is er geen!”

“Denkt u?” antwoordde ¡ toch wat twijfelend, "het is per slot een al millennia oude orde die mij de opdracht gaf, en strikt bekeken, de Hypothetische Trompetsmid is maar één man, geen onbekende groepering, sociëteit, club of vereniging. De kans dat…”

“Tuttuttut…" onderbrak De Zwever hem met het aplomb van iemand die het gewoon is te denken en te handelen in de plaats anderen, “Mag ik jou eens vragen, ben jij al ooit door een gat in een muur gekropen en terecht gekomen op een plek of in een ruimte waar men op jou zat te wachten?” wilde hij weten, en hij keek daarbij absoluut alsof er hem ineens een licht was opgegaan!

“Door een gat in een muur gekropen? Ik? Neen, of het moet mij ontgaan zijn. Ik ben nogal verstrooid van aard ziet u.”

“Nog nooit door een gat in een muur gekropen! Maar dàn is het duidelijk wat er aan de hand is. Vreemd dat jouw opdrachtgevers dàt niet hebben gecheckt, want het is toch algemeen bekend, zeker in vakbondsmiddens, dat wie nooit eens door een gat stapte of kroop, van de ene dimensie in een andere, van het licht in het donker, van koud naar warm,  van de ene tegenstelling in de andere opstelling, enz. dat zulke mensen weinig dòòrbreken: geen vastgeroeste gewoonten van zich afwerpen, en problemen alleen denken op te lossen door ze gewoon om te keren! Vreemd, vreemd, vreemd,… en je hebt zeker ook nog nooit een goedmenende vrouw in de steek gelaten?”

“Neen, ook dat niet…, tenzij…” ineens meende ¡ zich toch een voorval te herinneren waarna hij nooit meer wat van het meisje vernomen had… “Neen, toch niet, dat was niet met opzet! Ik was gewoon de tijd uit het oog verloren, meegesleept door enkele spannende belevenissen die een kerstman mij vertelde.”

Wordt vervolgd...