Om te bewijzen dat de liefde vierkantig maakt,
of preciezer gezegd: kubusvormig, werd het koppel uit elkaar gehaald.
En jazeker, de praktijk bewees de theorie:
zowel hij als zij werden alras ruwer, scherper, hoekiger en zij vonden steeds minder
gemakkelijk plaats in, bijvoorbeeld, het openbaar vervoer. Dat kwam uiteraard
door het gemis aan afrondende strelingen en glad makende likjes die zij toen
zij nog een koppel waren haast instinctief aan elkaar uitdeelden.
De resultaten van het onderzoek werden met
opzienbarende belangstelling in The Lancet gepubliceerd en al gauw volgden
opvolgende onderzoeken met massa’s gescheiden koppels overal op verschillende
continenten, om een en ander bij te sturen of beter te begrijpen. Zo stelde een
Russisch onderzoek vast dat niet de liefde vierkant maakt, maar juist het gebrek
daaraan. Daarmee bevestigde de Russische wetenschap haar reputatie van puntjes
op de i. De pers alhier noemde dat gewoon pietluttigheid, want bijdragen aan een oplossing voor de problemen die het vierkant zijn met zich meebrengt blijven ver te zoeken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten