maandag 14 april 2008

Ons personeelsfeest



"Allemaal goed en wel, een informeel personeelsfeest, maar zie hem daar zitten! Niemand wil met hem praten.
Misschien hadden we toch beter een rudimentaire dresscode afgesproken."
"Rudimentair?"

12 opmerkingen:

Anoniem zei

Hm, die armband,die ringen!
Overdreven. Fel overdreven, als je het mij vraagt. Het kan ook eenvoudig.

Anoniem zei

what you see is what you get...

Anoniem zei

Niemand wil ermee praten...
Praat er dan zelf mee. Zo moeilijk kan dat toch niet zijn? Tenzij hij niet kan articuleren door de tongpiercings natuurlijk, maar dan helpt een hemdje ook niet.

Anoniem zei

Schitterend en hilarisch...

't vliegend eiland zei

voor sodade:
Precies. Ook wij hadden iets eenvoudigers verwacht.

't vliegend eiland zei

voor gewebkijk:
Ja hoor, en met de tatouage op zijn rug maakte hij duidelijk dat hij ook onverdeeld voorstander is van vrede op aarde.

't vliegend eiland zei

voor zapnimf:
U hebt gelijk natuurlijk, maar mijn diepgewortelde remmingen en verlegenheid weerhouden mij er steeds van om dat soort stappen te zetten.

't vliegend eiland zei

voor tussendoor:
Ja. Hij mompelde bij het binnenkomen ook nog iets over casual!

Anoniem zei

Bij nader inzien (vanuit het toekomstperspectief van deze blog bekeken...) ziet deze kerel er behoorlijk bevrijd uit.
Ofwel is hij door die tent gepasseerd, ofwel is hij op dat wegeltje goed en grondig bevrijd. En dat hij geen angst heeft om het te tonen aan de dorpsoudsten en andere pottenkijkers... tja, het siert hem. (Ik zou bijna schrijven: het versiert hem. Het is hem op het lijf geschreven...)

Anoniem zei

Ik zou er alvast niet mee willen praten...

't vliegend eiland zei

voor sodade:
Neen, op dat wegeltje is niets gebeurd. Maar ik ben het met u eens dat een bevrijding door vreemde soldaten inderdaad vreemde gevolgen kan hebben.

't vliegend eiland zei

voor georgina:
Ik begrijp wat u bedoelt, en toch gaat het hier om een zeer erudiet man, gezellig in de omgang.