Het geheim van de indianen

In een park met mijn informant gesproken. Zonder mij aan te kijken fluisterde hij:

"De zaken zijn duidelijk nu."
"Hoezo zijn de zaken duidelijk nu?" informeerde ik.
"Het gaat om een geheim," preciseerde hij.
"Wat voor geheim?" vroeg ik. Hij was mij niet precies genoeg.
"Dat van de indianen toch? Wel, zij hebben beslist een geheim. Ik ben er absoluut zeker van."
"Wat voor geheim? Wat heb ik er nu aan te weten dat zij een geheim hebben, zonder dat je mij dat geheim verteld!"
"Sorry, ik weet alleen dat zij een geheim hebben, dat is toch al iets, neen?"
"Een geheim houdt toch iets in? Dat zij het fort zullen aanvallen bij de volgende volle maan. Of dat zij een potlatch organiseren, waar wij niet op uitgenodigd worden. Of een grote bestelling vuurwater, dat soort dingen. Collectieve zelfmoord?"
"Geen idee, ik weet alleen dat zij een geheim hebben," antwoordde hij korzelig en maakte zich ongezien uit de voeten.

Tot zover de informatie van mijn informant over het geheim van de indianen.