Als kleine jongen kon ik tijdens de zomervakanties (wat hadden we toen toch altijd goed weer!) uren op mijn rug liggen in het gras en omhoog kijken naar de wolken. Die hadden in die tijd ook de meest fantastische vormen. Een aap met vijf armen, het profiel van Bob Dylan, de negende van Beethoven, een konijn met steeds langer wordende oren. Dat zijn de de meest onschuldige beelden die ik mij nu nog herinner.
Maar die dingen wil ik nu dus digitaal vereeuwigen om u te bewijzen dat ik niet zomaar een dromer ben!
Het lot zit mij echter vreselijk tegen. Het enige vereeuwigenswaard in vier maanden tijd is bijgaande foto. Ik laat het maar aan uw fantasie over om te zien wat ik erin zie!
Dit is geen prijsvraag en er is dus ook geen prijs aan verbonden.
6 opmerkingen:
Het schilderij van Da Vinci dat in de sixtijnse kapel op het plafond staat. Zo van die twee vingers die elkaar raken, maar je ziet hier eigenlijk vooral de twee mensen aan de zijkant die reiken. Of hoe ik eigenlijk de titel van dat schilderij niet meer ken, op dit moment.
Precies! En links, een beetje naar onder, meen ik 't Vliegend Eiland zelf te zien passeren!
Ik zag vooral mezelf in die mooie witte wolk in het midden ;-)
Bij deze kom ik ook hier vlug de beste wensen binnensmijten...en blijf wolkjes kieken vooral de roze!
ik zie ook een soort van portret in het lichtere gedeelte! kei gaaf .. ohh ik houd echt van de lente en zomer met de mooie sprookjes wolken hoe ik ze noem:).. dat is het mooiste wat er is :D
voor shiva:
Leuk, zo'n reactie. Het is eigenlijk al maanden geleden dat ik nog iets met "wolkenfotografie" heb gedaan, al heb ik het niet opgegeven. Maar die grijze luchten...
Een reactie posten