De sfeer op kantoor de laatste weken laat zich eenvoudig samenvatten in één woord: moorddadig. Vooral nadat uitlekte dat Martine Fevreuille het bed deelt met twee bazen om zo te verkrijgen waar zij op basis van haar professionele kwaliteiten recht meent te hebben.
Anderzijds kreeg ook Thomas Broeckx een tegenslag te verwerken. Net toen, via zijn connecties bij Elzevier, zijn boekje Dienstchef worden in tien stappen op de markt kwam, verscheen bij De Standaert Uitgeverij (toch wel de betere uitgevers in het genre) Hoe wordt ik chef op zeven dagen: een feilloos stappenplan van Olivier Casanova, onze dienstchef. Of beter gezegd, voormalige dienstchef, want vorige week werd hij gepromoveerd tot, inderdaad, het zal wel geen toeval zijn, chef.
Wij begrijpen helaas niet op basis waarvan en zullen dus zijn boekje moeten kopen. Collega Thomas, die hoopte een forse zakcent bij te verdienen met zijn Dienstchef worden... is er het hart van in. Tegen de reclamemolen van De Standaert valt niet op te tornen. Ook Martine voelt zich nu genomen, maar met haar diverse talenten kan zij natuurlijk veel makkelijker van beroep veranderen.
(Bovenstaand tekstje kwam tot stand op basis van een kort verhaaltje van Murakami Haruki dat ik op een feilloze manier transponeerde naar de situatie die zich kan voordoen in haast elk kantoor van de modale Vlaamse onderneming of instelling)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten