Het maanmes

Op een nacht
ik was op weg naar huis 
toen ik op mijn fiets een bocht nam

botste ik op de wassende maan

donder op

riep ik

kijk toch uit idioot

riep de wassende maan

We rolden over de grond

Mijn duffelcoat raakte helemaal besmeurd

Een brievenbus moest eraan geloven

Een tulpenperk geknakt

en ik greep de wassende maan bij de haren

Maar zij ontglipte me en gaf me een trap tegen mijn hoofd

Het duurde vrij lang voor een stadswacht me op de been hielp en ik naar huis kon lopen

Daar zocht ik mijn maanmes

en verborg me in het kolenhok

Ik heb lang gewacht

ik hoorde haar wassen

Toen zij bij het kolenhok kwam stak ik toe

Tsjakk

en nog eens

Tsjakk

ik denk wel vijf keer na elkaar

Zij gaf geen kik

Ik stapte over haar heen

en ben gewoon naar bed gegaan

dat is wie ik geworden ben