Ik kan niet kaartspelen. Hoe eenvoudig ook, ik onthoud de regels nooit. En schaken doe ik ook niet meer omdat ik niet tegen mijn verlies kan. Ondertussen maken de media er mij attent op dat de witte neushoorn zo goed als uitgestorven is. Dat is niet de enige diersoort natuurlijk. Ik voel me zelf ook uitgestorven. Al sta ik daar niet bij stil als ik over een tegelvloer loop. Tegelvloeren wekken haast altijd mijn bewondering. Een huis met zwembad, een keukeneiland, aparte ontbijthoek en vrienden die komen zwemmen, het interesseert me allemaal niet. Maar ik moet toegeven dat ik die dingen best had kunnen hebben. Ik betaal mijn rekeningen altijd voor de vervaldatum. Anderzijds neem ik nog maar zelden de telefoon op. Kalenderwijsheden zoals 'Na regen komt zonneschijn' irriteren me. Het omgaan met dieren lijkt me wel heilzaam. Al zou ik nooit overdrijven. Als vogel zou ik waarschijnlijk liever zweven dan klapwiekend te vliegen. Ik ben een slecht schutter. Een soldeerbout heb ik nooit bezeten. Ik ken wel de geur. Zoals ik eerder al schreef heb ik niets met scheikunde. Vraag me dus niets over zuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten