Hierbij wensen wij ons beklag te doen over het bluesfestival in Peer. Hun afwijzen van ons aanbod om gratis op te treden, net vòòr de hoofdact ervaren wij als een kaakslag voor iedereen die de Vlaamse blues vertegenwoordigt. Volgens de organisatoren zou onze muziek de verkeerde emoties opwekken. Emoties die niet passen bij hun ‘imago’. Op onze beurt vragen wij ons af wat dit ‘imago’ dan wel mag zijn? Onze afstamming mag dan niet passen in wat men bij bluesmuziek onmiddellijk denkt, maar is dat niet een heel klein beetje racistisch denken? We leven in 2024 toch? Geheel volgens de traditie spelen wij op zelfgemaakte instrumenten, en ik verzeker u, de stem van mijn zus klinkt ontzettend smartelijk. Haar jeugd, in ons gezin, was beslist niet makkelijk. Dat vertolken wij in al onze refreinen. U zal ons niet betrappen op een vrolijke noot. Zeker niet. Maar goed, de wereld is weidser dan Vlaanderen. Nee, wij gaan niet meer in gesprek met deze lieden. Wij weigeren de peer in twee te snijden. Adieu!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten