Het ging al een hele tijd niet goed meer tussen ons, zodat wij
uiteindelijk besloten om in vriendschap uit elkaar te gaan. In zoveel
vriendschap zelfs dat we elkaar zoveel mogelijk hielpen om een nieuwe
start te maken met iemand anders. Voor Ilse bleek dit veel minder vlot
te gaan dan ik had gedacht. Het kostte heel wat tijd, en van mijn kant
ook geduld, voor we erachter kwamen dat haar grootste probleem het
lonken was. Dat was zij totaal verleerd. Voor mij hadden destijds haar
blote schouders de doorslag gegeven en veel minder haar hoed, terwijl
zij altijd had gedacht dat het de hoed was die het hem had gedaan. Zij knikte: “Mijn hemel, het zat dus al van toen af scheef! ”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten