Wat vroeger kon (en ook waarmee ik nu misschien wel wegkom.)

„Maar ik ken u!”
„Dat dacht ik niet.”
„Toch wel, u bent die man met de afschroefbare benen.”
„Ja, u hebt gelijk. Maar dat was wel vroeger hoor.”
„Machtig vond ik dat, wat een tijd toch.”
„Het was nu ook weer niet alle dagen feest hoor.”
„Nee, dat zal ook wel niet.”
„Weet u, ik schroefde ze er soms achterstevoren weer op!”
„Achterstevoren?”
„Ja, dat liep heel anders weer.”
„En dat kon?”
„Ja, koen ton dat nog.”
„Dan is er wel veel veranderd de dag van vandaag.”
„Ja, maar de drang, die is dezelfde gebleven.”
„Dus u doet het nog wel eens.”
„Ja, een enkele keer.”
„Wat vind ik dat fijn voor u."