In de lift werd ik prompt aangesproken door een vrouw die mij „Nee” leerde zeggen.
Tijdens de korte reis van het tweede naar het zevende onderwees zij mij de zes basisprincipes die altijd tot een onherroepelijk „Nee” leiden en bij het buitengaan verzekerde zij mij nog dat het toepassen van die regels al vlug intuïtief zou gaan.
Verbouwereerd, bleef ik nog even op de gang wachten om te kijken naar welke verdieping zij ging en repte me toen naar mijn collega’s om hen te vertellen wat er was gebeurd. Zij geloofden er niks van.
„Er werken hier in heel het gebouw niet zulke vrouwen.”
Maar ik hield voet bij stuk.
„Kom, we gaan naar de verdieping waar zij volgens jou is uitgestapt,” stelde de dienstchef voor.
Daar viel geen vrouw te bekennen en er was ook niemand om navraag te doen.
„Kom we gaan terug, er is beneden niemand om de telefoon te beantwoorden.”
Ik zeg nu steeds vaker „Nee,” weze het evenwel nog niet erg intuïtief.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten