Met dank aan Padgett Powell.
Nee, zuiver op de graat ben ik niet! Jazeker, chirurgisch gesproken kan je heel wat met mij aanvangen. Aardappelen behandel ik inderdaad niet altijd met het nodige respect, soms besef ik niet eens dat ik er heb gegeten. Istanboel is ook een mooie naam voor een stad, toch? Of een paard een naam heeft of niet, daar sta ik nooit bij stil, maar het is wel zo dat ik mij in de buurt van eerder grote beesten niet echt op mijn gemak voel. Ik heb niet de gewoonte om aan kinderen te ruiken, maar de mijne, in ’t voorbijgaan, vind ik meestal toch wel heerlijk geuren. Zet een blinde vink voor mijn neus en ik zal hem beleefd opeten, het vleesgerecht natuurlijk, niet het visueel gehandicapt vogeltje. Zomaar op de stoep liggen slapen, dat zie je meer en meer. Maar voor mezelf had ik er eigenlijk nog niet aan gedacht. Misschien heb ik wel meer respect voor mijn ouders dan goed voor mij is, al kan ik dat niet steken op een overdreven katholieke opvoeding. Dit gelooft niemand, maar ik kan echt héél goed tegen mijn verlies, niettegenstaande het meermaals waar te nemen feit dat ik ook heel graag win. Misschien druk ik mij dus correcter uit wanneer ik zeg dat ik een ander zeker wel eens een overwinning gun maar dat het misschien ook juist daarom is dat ik de terreinen waarop ik wil excelleren zorgvuldig uitkies en mij minder gauw op de andere terreinen waag. Er wordt al wel eens aangebeld bij mij thuis, maar daarom hoor ik het nog niet altijd. Bij het uitspoelen van bijvoorbeeld een krop sla blijft er inderdaad vaak nog zand achter, zeker wanneer men het mij laat doen. Ik geloof niet dat iemand zoals een Mendeleyev bijvoorbeeld zich zou hebben geïnteresseerd in mijn persoontje, indien wij tijdgenoten waren geweest. 11! (Het aantal push-ups dat ik momenteel, zonder oefening en voorbereiding aankan zonder onpasselijk te worden), nu ja, 10! De laatste maak ik doorgaans maar half af.
...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten