In antwoordende zin (4)

.../...



Bomen die in volle vrijheid opgroeien hoort men niet te snoeien of in reservaten onder te brengen. Niet alleen trek ik haast dagelijks schoon ondergoed aan, het is eveneens zo dat ik er heel erg lang mee doe, vaak tot lang na de rek er uit is ook. Dansen doe ik vrijwel nooit en die ène keer dat ik het wel deed heb ik dan nog van horen zeggen. Nooit of nooit heb ik leeggoed of andere dingen voor statiegeld verzameld om in te ruilen voor een zakcentje. en godzijdank is dat nu ook niet meer nodig. Een keer of twee in mijn keven heb ik onopzettelijk een dier, waarbij één vogel, pijn gedaan, en in één van die gevallen denk ik dat het beestje daarna niet lang meer heeft geleefd. Zulke dingen zullen wel onvermijdelijk zijn zeker? Brrr… nee, ik kan mij niet voorstellen dat ik ooit aas eten zou. Al zullen er natuurlijk wel omstandigheden zijn.... maar die zal ik niet zelf creëren. Ik geef toch de voorkeur aan veren boven dons. Om geen misverstanden te hebben: ik ben een man (Tenzij u daar een nog striktere definitie van hebt.) Wanneer ik contanten aan iemand geef dan doe ik dat altijd in een neutrale, gesloten, maar niet dichtgelijmde enveloppe, en ik wacht ook altijd tot hij of zij de inhoud heeft nagekeken. Regelmatig, maar vooral in de winter natuurlijk, maak ik mij bezorgd of het water in de leidingen niet bevriest, want dàt zou - op de schaal van mijn leventje - een ramp zijn uiteraard. Met mijn gezondheid gaat het goed, maar beslist niet optimaal. Het is evenwel (en dat nog helemaal niet zo lang geleden) allemaal veel erger geweest. Ik kan bovendien ook zeggen dat er nog veel beterschap in het verschiet ligt. Eigenlijk ga ik steeds uit van een goede afloop in het leven, maar zeggen dat ik dat altijd verwacht is iets te sterk uitgedrukt. Met weinig van mijn zaakjes zit het echt helemaal snor. Als het allemaal opnieuw zou moeten na een nucleaire ramp of zo, dan ben ik zeker niet in staat de radio opnieuw uit te vinden vrees ik, maar een rudimentair systeem van telefonie zou wel lukken, dat geloof ik wel hoor. De tijden waarin vrouwen nog kousenbanden droegen heb ik niet bewust meer meegemaakt, maar uiteraard weet ik wel, van foto’s en illustraties hoe dat er uit zag, met van die knoopjes en franje soms ook. Met het vergelijken van sportmensen houd ik mij totaal niet bezig, en al helemaal niet wanneer zij in andere sporten en tijdperken actief waren. Ik ben nu oud genoeg om de diensten van een therapeut hoger in te schatten dan die van een automecanicien, maar over enkele jaren zal dat wel weer omgekeerd zijn.



...