Vroeger toen ik nog haar had nam ik vaak de blotevrouwentram want ik was altijd erg benieuwd hoe ze hun boodschappen droegen. Welnu, ik kan u zeggen, dat deden zij met zwier en elegantie. Nooit echt overladen. En zij hadden het onderling, indien niet verdiept in waardevolle literatuur, steevast over onderwerpen waarop een man als ik zich moeilijk weet te concentreren. Heel af en toe probeerde ik wel eens in gesprek te raken. Maar dat voelde altijd gemaakt aan, te gezocht, alsof ik iets in mijn schild voerde. Daar is dus verder niets van gekomen.
Nu werk ik in een heel andere buurt en ik weet zelfs niet zeker of die tram nog rijdt.
______________________________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten