Een rechtschapen man had een knecht in dienst die de godganse dag geen klap uitvoerde. Wat hij wel deed was nadenken. Nadenken over zichzelf, over zijn vreemde beroep en over wat hij voor zijn medemensen eigenlijk wel kon betekenen. Zo kwam hij meanderend door zijn geest op het geluid van de Kilimanjaro.
Met Het geluid van de Kilimanjaro valt beslist iets te doen, besefte hij. Alleen de omschrijving zet al aan het dromen. Iets magisch. Voor de aldus besnaarden misschien zelfs iets erotisch.
Gedreven door de gloed van zijn gedachten begaf hij zich naar zijn vriend de uitvinder. Of die niet voor hem een apparaat kon maken waarmee Het geluid van de Kilimanjaro zonder al te veel ruis kon worden gecapteerd en versterkt weergegeven, voor een avondvullend programma in landelijke theaters. Het apparaat diende derhalve ook mobiel te zijn.
Zijn vriend de uitvinder, die net een metalen kerstboom die zelfstandig een trap kon afdalen had getest, antwoordde evenwel:
„Ach man, zo’n apparaat valt niet te bouwen, en weet jij wel waarover je het hebt met je geluid van de Kilimanjaro?”
„Is dat echt zo?” besefte de knecht, die zich door zijn vriend veel liet zeggen.
„Ja. Jij moet even dringend opnieuw met je twee voeten op de grond komen en je werk doen, zoals je baas dat van jou verwacht.
„Je hebt gelijk,” beaamde de knecht, „Ik ben blij dat ik je heb geraadpleegd,” en, voorlopig alweer met beide voeten op de grond meldde hij zich diezelfde dag weer aan bij zijn baas. Hij was echter vergeten dat dit niet zo was voorzien, zodat hij nog tot de avond tijd had voor andere bezigheden en plannen.
____________________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten