In dit verhaal zal ik eens knipogen met mijn navel. Subtiel, gewoon als signaal voor onze verstandhouding. Verder hoeft u daar niets achter te zoeken. Maar het schijnt goed te zijn wanneer mensen onderling om duidelijk te maken dat het allemaal niet zo formeel hoeft, dat op een of andere manier ook tonen, en dan lijkt mij een knipoog met mijn navel uitermate geschikt.
Dat is een heel andere aanpak dan de formele brief die ik ooit kreeg van de dame van hierover waarin zij mij uitnodigde voor een kopje thee (en waar ik niet ben op ingegaan omdat ik vreesde dat zìj op een gegeven moment met haar navel zou hebben geknipoogd. Wat ik toen natuurlijk totaal verkeerd zou hebben begrepen!)
__________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten