„Kijk,” ik toonde hem het bruine ei dat ik op zijn aanwijzen uit de kippenren was gaan halen:
„Dit zal straks vast heel spectaculair vallen,” als om hem te feliciteren met zijn keuze.
„Prachtig,” zei de man die er veel voor over had een privévoorstelling te mogen beleven, want zulke dingen doe ik niet voor niks.
„En hier heb ik dan…”
Dat wilde hij echter niet horen.
„Het moet toch wel een beetje een verrassing blijven, nee?” legde hij uit: „de opbouw, de volgorde. Hoe een meester als jij dat uitvoert!”
Hij had gelijk natuurlijk. Ik ben een grootmeester zelfs, in het laten vallen van bereid en onbereid voedsel en ik begreep dan ook precies wat hij bedoelde. Ik zweeg dan verder maar over de met jam gesmeerde boterham, het kopje dampende rooibos, de bloemkool met witte saus en de spaghetti 'al dente’ die verborgen zaten in mijn mouwen en broekspijpen.
„Mag ik uw aandacht?” begon ik mijn voorstelling.
„Die hebt u al!”
Waarna ik een van de mooiste voorstellingen van het afgelopen seizoen ten beste gaf.
Ik geef waar voor het geld dat ik er voor vraag en doe ook personeelsfeesten.
__________
Geen opmerkingen:
Een reactie posten