dinsdag 9 maart 2010
De zwevende vrouwen
Ik heb mij versproken vandaag. Ik had mij nog zo voorgenomen er niet over te reppen, maar het is toch gebeurd. En natuurlijk werd het onmiddellijk opgepikt.
„Wàt heb je gezien? Zwevende vrouwen?”
„Maar neen, hoe kom je daar bij?”
„Dat zei je toch?”
„Neen, dat zei ik niet.”
Wat moet ik hen nu zeggen straks, wanneer zij weer gaan zweven voor mij? Want nu wordt er natuurlijk naar hen uitgekeken. Ik hoop uit de grond van mijn hart dat ze niet te hoog gaan, al vrees ik het ergste. Eens zij gaan zweven...
Ik heb het hen nog zo gezegd, dat ik niet te vertrouwen ben en dat dat zweven niet aan mij besteed is.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
5 opmerkingen:
vliegeren voor gevorderden, dank je: blogbaas
Wist je dan niet dat zwevende vrouwen beter af zijn zonder (zwevende) mannen?
voor Leen:
Ja, en dat weet ik ook al heel lang.
Ik ben het er niet mee eens, ook een zwevende vrouw heeft een hart dat ze delen wilt, zelfs al staat ze met beide benen in de lucht...
voor iedereen en Vlindera in het bijzonder!
Ik denk er hetzelfde over als Vlindera. Het stukje gaat dan ook over iemand die nog eens meent dat zulke zwevende vrouwen een beetje tegen zichzelf beschermd moeten worden.
Een reactie posten