Af en toe, eerder regelmatig eigenlijk, kreeg hij opdrachten en aanwijzingen uit het ons onbekende.
„Ja ja,” zei hij ineens luidop, „dat weet ik wel, maar dat is niet zo simpel. En waarom eigenlijk als ik dat mag vragen? Iedereen praat hier even bars.”
Het antwoord scheen hem toch enigszins te bevallen want hij knipoogde schalks naar mij en fluisterde op vertrouwelijke toon:
„Ik moet melodieuzer leren spreken!”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten