Na nauwkeurig observeren kwam ik tot het inzicht dat er tussen hier en ginder iets is. Collega’s overtuigden mij er van dat dit er ook is tussen alle andere bekende hieren en ginders. Om dàt dan maar meteen precies te duiden noemden wij het, tot er een beter woord wordt voorgesteld, de tussenruimte.
Bijzonder aan de tussenruimte tussen alle hieren en ginders is dat zij de afstand tussen elk hier en elk ginder totaal, maar dan ook helemaal totaal, opvult. Voor 100 procent! Met andere woorden, de respectievelijke ruimte tussen alle hieren en alle ginders bestaat geheel en al uit tussenruimte! Er is geen millimetertje dat geen tussenruimte is. Dit feit verlokt mijn collega’s tot de boude stelling dat aangezien er tussen alle hier en ginders volledige opvulling van tussenruimte is, zonder onderbreking, de afstand van elk hier tot zijn eigen ginder noodzakelijkerwijs ook overbrugbaar is. Welnu, zonder al te inhoudelijk te worden lijkt mij dat toch een al te roekeloze afleiding.
Cruciaal is dat nu wordt nagegaan wat precies bedoeld wordt met „hier” en met „ginder”, want vergeeft u mij de olijke woordspeling, in deze bevind ik mij helemaal hier en zitten zij nog helemaal ginder, met heel wat tussenruimte.
4 opmerkingen:
GEWELDIG....
Om nog maar te zwijgen van het bestaan van 'nergens' dat uit de theorie van de professor lijkt zijn weg te geabstraheerd (en dus nergens te bespeuren is).
Maar wat een geweldige post!
voor M.Altevree:
De professor kreeg geen subsidies voor bijkomen de studies.
voor The Duchess:
Dank u wel.
Een reactie posten