"Aa-aoôuwoergghiiiii"

(Een kleine vingeroefening)

Het was Dolores La Luz, de Spaanse kandidate, die de eerste mep uitdeelde! Jacques Peaufiné, de voorzitter en enig lid van de clandestiene jury keek goedkeurend toe. Ja, het begon veelbelovend en als organisator van het eerste Europees kampioenschap cafévechten voor vrouwen was dat voor hem alvast een belangrijke conclusie.

Cindy McBrick, wier moeder de reis naar Brussel vanuit Aberdeen had meegemaakt en van achter in de gelagzaal het gevecht met kennersblik volgde, liet zich evenwel niet onbetuigd! Met de wijs- en middelvinger van haar linkerhand stevig gestrekt (let op de stevig gelakte vingernagels) priemde zij onvervaard in Dolores' ogen.

"Aa-aoôuwoergghi-i-i-i-i"

klonk de beheerste, taalkundig onbestemde, pijnkreet van onze Spaanse furie. Neen, zij zou niet in haar kaarten laten kijken, en begreep terstond dat dit Schotse moederskindje zich niet zomaar gewonnen zou geven. Eerst haar stijl wat bestuderen!

Dolores was duidelijk de agielste van de twee, en veel secuurder in het uitdelen van meppen, krabben, aan het haar trekken, bijten, stampen, schril gillen en met de knie de strot toeduwen. Maar Cindy was véél sterker. Eén treffer en Dolores zou ineenzakken als een slecht gemaakte pudding.

Het publiek mocht nu beginnen te wedden (nog inkomsten voor Peaufiné) en ook de entourage van de twee kampsters begon nu raadgevingen te brullen.

"DERECHO! DERECHO!"

schreeuwde Pablo, de vader van Dolores, attent, zodat zijn oogappeltje onmiddellijk begreep dat zij de lege fles Talisker die (vanuit haar standpunt) op het tafeltje links van haar stond als wapen moest gebruiken. Met een geoefend gebaar sloeg zij de fles stuk tegen het tafelblad om met de gekartelde glasscherven Cindy's halsslagader open te rijten. Korte metten, was haar devies! Haar fans juichten alsof de overwinning al een feit was.

Cindy evenwel, kende genoeg Spaans om te begrijpen wat Pablo en Dolores bekokstoofden en nog voor de zogenaamde Spaanse orkaan de gebroken fles op haar hals kon richten trapte zij haar met een ferme beenveeg tegen de grond, sprong bovenop haar met haar linkerknie stevig in Dolores' maag geplant.

"Oe-oempfffff." klonk het weer in het de taal van Cervantes.

Toen klonk het tijdsignaal en was het duel afgelopen.

Het publiek, de gokkers en de niet-gokkers applaudisseerden enthousiast. Het was een waardig gevecht geweest en de jury zou er beslist een kluifje aan hebben.

Al was dat buiten het zakelijk inzicht van Jacques Peaufiné gerekend die de strijd onbeslist verklaarde, wat menigeen liet vermoeden dat er partijdigheid in het spel was, en de beide vechtsters meedeelde dat hij hen schriftelijk zou inlichten alwaar de revanchematch plaats zou grijpen. De prijs voor de winnares zou ongeëvenaard zijn én er zat een gevecht om de wereldtitel in met Helga Kostensplitsing, de vermeende wereldkampioene uit Duitsland, die wegens te gladde wegen vanavond niet aanwezig kon zijn.