U weet hoe dat gaat. Eerst een beetje aarzelend, ik ben aftastend van aard, maar naarmate ik geen bezwaren voelde, steeds doortastender. Tot het doortasten belangrijker werd dan het zoenen.
In veel gevallen houdt het echte zoenen as such dan op en ontstaat er een andere activiteit. Die zal ik hier niet beschrijven.
Maar ik hoop dat ik niet de enige ben die dit overkomt. Dat ware onrustwekkend.
2 opmerkingen:
Ik meen op erewoord te kunnen verklaren dat...
ik niets begrijp van wat U schrijft.
Ik zal derhalve concluderen, dat U toch de enige bent.
Het is aan de zovele andere lezers uiteraard toegestaan, het tegendeel te beweren (bewijzen!).
Maar Blogbaas, echt onrustwekkend vandaag vond ik het feit dat uw blog vergrendeld was, haast de hele dag.
Ik vreesde dat Uw Eiland op drift was geslagen.
Groot is dan ook mijn vreugde te merken dat U hier terug voor anker ligt.
pfff.
voor sodade:
Heel eerlijk gezegd weet ik het ook niet precies, maar dat mag de pret niet derven!
Het komt omdat ik eergisteren plots de link legde tussen het begrip "doortastend" optreden, en de handeling van het tasten, het altijd maar verder tasten, "door"tasten dus.
De rest is maar om het ernstig te laten lijken.
En dan ja, "'t Vliegend Eiland" was inderdaad vergrendeld. Niks technische fout, gewoon onkunde en haastwerk van mezelf.
Blogger biedt allerlei opties en toeters en bellen die je kan in- en uitschakelen door zaakjes aan of uit te vinken. Ik was daarmee gisterenmorgen aan het spelen om te zien hoe een en ander dan op het scherm komt. Op zulke belangrijke momenten is er dan altijd wel een collega die mij nodig heeft, zodat ik vliegensvlug alles moest uitschakelen. En dan vergeet een mens al eens iets...
Gelukkig werden er geen parlementaire vragen over gesteld.
Een reactie posten