dinsdag 20 november 2007

De loopse knecht



Ooit had ik een knecht. Ik was er zeker van dat hij tot mijn dood voor mij zou blijven werken. Wat heb ik mij daar misrekend!

Op een ochtend verscheen hij in het deurgat. Ik zag onmiddellijk dat er iets was:

"Wat scheelt er, je kijkt zo verhit?"
"Monseigneur, het is... of neen, eigenlijk is het een feit dat ik... of toch. Ach, laat ook maar, het gaat om onze getroffenheid."
"Ónze getroffenheid? Kan je niet wat duidelijker zijn?"
"Duidelijker? Tja... wel, het is met mij zoals het ook met mijn vader en mijn grootvader is gegaan. En met die zijn vader en grootvader. Ik was stilaan gaan geloven dat ik er aan zou aan ontsnappen, maar niet dus blijkbaar..."
"Dus, je bedoelt dat..." zei ik en ik voelde mij bleek worden.
"Precies Monseigneur. Ik ben loops."
"En er is niets aan te doen? Kompressen of zo?"
"Ik vrees van niet. Eigenlijk weet ik dat wel zeker."

In mijn kringen staat niet veel vast, maar één van de zekerheden is wel dat je een loopse knecht moet laten gaan.

Ik weet niet wat er van hem is geworden. Het laatste wat ik vernam was dat hij in de Pyreneeën zou verblijven.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Ooit, Monseigneur, was u naïef, zo te lezen (maar dat lees ik dan misschien ook totaal verkeerd - Bij 'Monseigneur' moest ik een beetje aan Koning Albert denken. ).

Kompressen... tegen loopsheid!
Had u nu nog wandelschoenen voorgesteld.

Maar, Monseigneur - Blogbaas, ik vermoed dat U nu wel beter weet.
Uw Eiland mag dan vliegen, U lijkt me nu toch down to earth.

't vliegend eiland zei

voor sodade:
Ja, ik voelde mij ook even Koning Albert toen ik dit verhaaltje verzon. Maar ik kan mij niet voorstellen dat onze vorst blogt.

Kompressen schijnen te helpen tegen verhitting (toch één van de symptomen van loopsheid, dacht ik), maar inderdaad, ik had mijn knecht wandelschoenen moeten meegeven voor zijn barre tocht.

Maar in mijn radeloosheid, net voor het afscheid, heb ik daar niet aan gedacht.

Anoniem zei

Ach, ik ken de symptomen van loopsheid bij homo sapiens niet zo... U blijkbaar wel.
Dat lijkt me bijzonder.
Kijk, bij de olifant zie je het aan het vocht dat afgescheiden wordt door een klier ergens tussen het oog en het oor.
Bij een hond, zie je het aan zijn gedrag.
Een kat is krols...
Maar als U zegt dat het (bij mensen dan wellicht) om verhitting gaat... Ja wie ben ik dan om dat tegen te spreken...