Op zekere nacht
was ik onderweg naar huis
in de verkeerde richting evenwel!
Ineens voelde ik dat ik mijn hoedje op moest gooien
Het vloog over de gebouwen en
doorkliefde mijn geheimerd
die net een droevig beeld had bedacht
Haar hoofd lag aan haar voeten!
Razend van terechte woede siste zij:
'En zie nu maar hoe jij mij heel kan maken!'
'O sorry, Wee mij, Ach excuus!'
'Niets kan dit weer goed maken!!!'
'Meen je dat echt?'
'Ja, maak mij nu maar heel!'
Ik stond voor eeuwig in haar schuld
maar in ruil voor een wandeling in de duinen
en wat tralala
sloot ze een compromis:
Het is goed voor één keer!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten