Ik heb mijn vrouw betrapt bij het inoefenen van eenvoudige, doorgaans onbegrijpelijke, maar afhankelijk van de intentie levensgevaarlijke woorden en zinssneden:
"Je weet toch wat ik bedoel?"
"Dat spreekt toch vanzelf?"
"Ik weet niet of jij nog wel van mij houdt!"
"Wat doe je nu?" schreeuwde ik onthutst, "Hebben wij het dan al niet lastig genoeg? Moet je de dingen nu zo op de spits drijven?"
"Maar probèèr het dan toch eens in te zien," riep zij ook, schijnbaar geschrokken van mijn heftigheid, "Hoe kunnen wij elkaar nog ècht begrijpen als je mij niet laat oefenen?"
Daar heeft zij natuurlijk een punt. Maar wat moet ik dan met mijn eigen oefeningen? Waarvoor ik zelfs buitenshuis ga om niet te storen:
"Wederzijds respect."
"Dat begrijp jij niet!"
"Ik veroordeel jou toch ook niet?"
_____
Geen opmerkingen:
Een reactie posten