Er was eens een bijl die in het hoofd van een prins terechtkwam.
"Hé, een prinsenhoofd," dacht de bijl, dat maak ik ook niet vaak mee.
Kort daarna, enkele tientallen seconden zeg maar, kwam zij ook in het hoofd van een prinses terecht.
"Wat een wonderlijk hoofd," dacht de bijl verrast door zoveel afwisseling op korte termijn, "benieuwd waar ik straks terecht kom."
Dat bleek onder een kraan te zijn, om het bloed weg te spoelen, waarna zij grondig werd droog gemaakt, want er is, op de achtergrond, ook wel degelijk iemand die zorg draagt voor zijn gereedschap. Het leven van een bijl is niet in al zijn aspecten sprookjesachtig, al hoef ik u dat niet te zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten