Soms denk ik dat zij die aankoop inderdaad zag, precies zoals zij dat beweert (en niettegenstaande haar beschrijving ervan in de tijd sterk is geëvolueerd). Maar het kan net zo goed zijn van niet. Ik kan haar dus niet zo maar geloven.
Het blijft ook mogelijk dat zij echt gelooft dat zij hem zag en misschien laat ik haar dan beter in de waan. Of zou ik het haar uit het hoofd moeten praten? Haalt dat wat uit? En wat zou het verschil zijn?
Zelf heb ik die aankoop in elk geval NIET gezien. Maar wat bewijst dat? Het is maar hoe je het bekijkt. Veel heeft te maken met alertheid en verwachtingspatronen. Misschien moet ik het inderdaad wel zo opvatten en er verder over zwijgen. Dan blijft een en ander het meest leefbaar en hoef ik geen verklaringen af te leggen zoals deze.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten