Balder de onzichtbare werd door zijn vrienden, die hem in lang niet meer hadden gezien, met verbazing onthaald. Voorzichtig namen zij zijn veston aan en boden hem een zitplaats aan dicht bij de haard, in de veronderstelling dat onzichtbaarheid ipso facto ook kouwelijkheid moest betekenen. Nadat iedereen een stevige borrel had gekregen begon Balder aan zijn ongelooflijk verhaal: „Mannen, weten jullie nog hoe we het hadden over onszelf wegcijferen?”
3 opmerkingen:
Dan wordt het nu wel tijd voor de optelsommen van jezelf.
(ik vraag me dan ook stiekem af hoe Balder er daarna uit zal zien?)
voor Vlindera:
Optelsommen?
Aan Blogbaas:
Het was vanwege het jezelf wegcijferen dat ik eraan dacht dat het dan nu dus tijd kon worden voor het optellen van jezelf (Balder)
Een reactie posten