… na een lange en moeizame tocht, tijdens dewelke mijn vader mij tegen alle mogelijke gevaren had beschermd en geholpen, en mij alles had geleerd wat hij wist, kwamen wij bij een tweesprong.
Ik begreep instinctief dat het ogenblik dat onze wegen uiteen zouden gaan was aangebroken.
Ik greep nog zijn hand vast om te weten te komen hoe ik alleen verder moest en waar hij zou blijven en hoe ik goed van kwaad moest onderscheiden en nog van die dingen die je je op zo’n momenten afvraagt.
“Ach jongen,” antwoordde hij, “weet je, ooit was ik een jongen zoals jij, die het ook nog allemaal moest beleven, maar na een lange en moeizame tocht, tijdens dewelke mijn vader mij tegen alle mogelijke gevaren had beschermd en geholpen, en mij alles had geleerd wat hij wist, kwamen wij bij een tweesprong.
Ik begreep instinctief dat het ogenblik dat onze wegen uiteen zouden gaan was aangebroken.
Ik greep nog zijn hand vast om te weten te komen hoe ik alleen verder moest en waar hij zou blijven en hoe ik goed van kwaad moest onderscheiden en nog van die dingen die je je op zo’n momenten afvraagt.
“Ach jongen,” antwoordde hij, “weet je, ooit was ik een jongen zoals jij, die het ook nog allemaal moest beleven, maar na en lange en moeizame tocht tijdens dewelke mijn vader mij tegen alle mogelijke gevaren had beschermd en geholpen, en mij alles had geleerd wat hij wist, kwamen wij bij een tweesprong...
(geïnspireerd op "Chinese Translation" een lied van M.WArd)
6 opmerkingen:
Heel mooi, de steeds vernieuwende zelfde vorm. Zou dit de plek zijn waar een jongen een man wordt?
Wie zo'n vader te beurt valt, heeft alvast startblokken
Konstantijn die had een paard, zonder kop of zonder staart en hij danste de kamer rond in zijn blote
Konstantijn die had een paard...
voor Vlindera en Leen
http://www.youtube.com/watch?v=ToEPFDIzhNA
Ik vond het ineens aanlokkelijk om te proberen uit te drukken hoe men telkens generatie op generatie weer met de zelfde vragen zit en hoe ontoereikend "wijsheid" kan zijn.
voor jevski:
Het is voor zo'n vader ook niet makkelijk. Op een of andere manier moet ik vanwege uw comment nu denken aan "De weg" van Cormac McCarthy.
Dat leidt mij :) dan weer naar de afwezige moeder. In De weg pleegde ze zelfmoord ; ook in uw verhaal ontbreekt ze ..
Een reactie posten