woensdag 3 december 2008

U hebt het van mij (maar niet voortvertellen)



Zij is jarenlang weggeweest, maar nu is zij weer terug. Zij woont ook weer in haar ouderlijk huis.
Niemand weet wat zij precies heeft uitgericht in den vreemde, maar naar verluidt heeft zij zich vaak laten strelen. Een mens vraagt zich dan af waarom zij eigenlijk is teruggekomen, want wij zijn niet zo'n strelers. Dat ligt niet in onze aard.
Daar komt bij dat zij ons ook wat op afstand lijkt te houden.
Op een dag zagen wij dat zij bezoek had. Althans, wij zagen haar voor haar deur druk in gesprek met een man.
Terwijl hij sprak gesticuleerde hij hevig op de wijze van de zuiderling. Al wil ik niet beweren dat wij zuiderlingen goed kennen.
Zij liet zich ook niet onbetuigd. Zij wees op haar hals, op haar buik en dijen, en greep ook één keer met haar beide handen haar onderrug beet. Hij moest ook zijn handen tonen.
Toen zei hij blijkbaar iets wat haar niet beviel, want zij knikte van neen.
Uiteindelijk haalde hij zijn schouders op en maakte rechtsomkeer. Zij keek hem nog even na, maar riep hem niet terug.
Dat is wat wij hebben gezien. Meer niet.

3 opmerkingen:

Anoniem zei

Lagen Ingrid en jij dan - met verrekijker in aanslag - verdoken in het strelende helmgras ?

't vliegend eiland zei

voor jevski:
U begint ons aardig te kennen!

Anoniem zei

Maak u geen zorgen, Blogbaas, ik zal het niet voortvertellen.