Ik word niet snel écht kwaad, maar deze keer is het goed raak!
"Wanneer mannen zeggen dat ze van een vrouw houden, betekent dat eigenlijk dat ze haar beheersen."
Dat beweert volgens de krant De Morgen (in het artikel Spion in naam van de liefde) ene Jane Knowles, een Britse feministe. En wie zijn wij om de woorden van een kwaliteitskrant in twijfel te trekken?
De diepere wijsheid en het levensinzicht tot dewelke mevrouw Knowles hier is gekomen ontgaat mij echter compleet.
Welk een staaltje van vunzig denken!
Ik hoop dat "la Knowles" niet tot deze conclusie is gekomen omdat uitgerekend zij op een klootzak van een vent viel, maar als ervaringsdeskundige langs deze zijde (man dus) wordt ik stilaan ziek van het soort wijven dat met lukrake statements, samengeraapte toogpraat, en (hopelijk ook voor Knowles) wat good looks, er plezier in scheppen en een inkomen mee blijven vinden door op de kop van "de mannen" te schijten.
Ik ben de laatste om te beweren dat vrouwen niet worden gediscrimineerd, dat zij niet minder verdienen dan mannen, dat zij het niet moeilijker hebben om een carrière uit te bouwen dan mannen, dat de last van het gezin niet zo goed als totaal op hun schouders terecht komt, enzovoort. Toch zal zelfs mevrouw Knowles niet kunnen ontkennen dat de afgelopen 100 jaar de status van de vrouw er hier en daar op deze wereld op vooruit is gegaan.
Dat werd echter bewerkstelligd door vrouwen van een heel ander kaliber. Vrouwen die in figuurlijk opzicht meer mans waren dan de mensen om hen heen, en tevens vrouwelijk genoeg om niet uit het oog te verliezen dat zij vrouw waren en dus niet moesten proberen te worden zoals de mannen. Het is niet door je "vijanden" de goot in te stampen dat je noodzakelijkerwijs zelf vooruitgaat!
Al ontwaar ik ook één positief licht achter haar uitspraak: zij wordt in elk geval niet beheerst.
Proficiat Jane!
(Hopelijk ben ik morgen niet zo kwaad meer. )
Geen opmerkingen:
Een reactie posten